Նայելով Իզյումում ռուսական կողմի թողած ահռելի ռազմական տեխնիկան, հասկանում ես, որ ոչ թե նահանջ է եղել, այլ ուղղակի փախուստ, երբ չեն հասցրել անգամ հետները տանեն տեխնիկան։ Ու կարդում ես Մոսկվայի պաշտոնական հաղորդագրությունը, թե իբր Խարկովի ու Իզյումի ուժերի վերախմբավորում է եղել… Փաստորեն, դա այդպես են կոչում…
Ու այս ամենը ինձ հիշեցրեց մեր պшտերազմը, որը երբեք տեղի չէր ունենա, եթե Ռուսաստանը լռելյայն կամ այլ կերպ համաձայնություն չտար հետսովետական տարածքներում առկա ստատուս քվոյի փոփոխություններին’ մտածելով, թե Կովկասը «յուրացնելուց» հետո կյուրացնի նաեւ Արեւելյան Եվրոպան…Ու Կրեմլում չհասկացան, թե ինչպես իրենց ձեռքով սկիզբ դրվեց ստատուս քվոների փոփոխությանը, դրա պատասխանատվությունը որպես պատմական փաստ թողնելով իր վրա, մինչդեռ ինքը դրանից դուրս կգա որպես տանուլ տված կողմ,
իսկ Արևմուտքը’ շահած, քանի որ ստատուս քվոների այլևս խցանել էին իր առաջխաղացումը և դրանց փոփոխությունը ցանկալի անհրաժեշտություն էր, որը Մոսկվան պատրաստ էր մեծ էնտուզիազմով անել…
Ու մեզ համար դաժան այս խաղում, որի թափանիվի տակ առաջինը մենք ընկանք, պատմական մեկ այլ փաստ կմնա այն, որ մեծ խաղում Պուտինին շրջապատող արտաքին քաղաքական, տնտեսական ու քարոզչական գուրուները հայեր էին, որոնց օրոք սեփական էթնիկ հայրենիքը ստորացվեց ու պարտության մատնվեց…